Waterverf op canvas
Je bent zomaar wat aan het surfen op internet en soms kom je dan ineens iets tegen wat de creatieve sappen nog meer doen stromen. Op youtube keek ik filmpje na filmpje, je weet wel, dan worden er wat suggesties gedaan en omdat je niet beter weet, ga je die ook maar kijken.
Toen zag ik deze mevrouw,Liz Chaderton, werken met aquarel op canvas.
Nu moet je weten dat canvas bestaat uit opgespannen katoen of linnen voorbewerkt met gesso, een soort grondverf met lijm en acrylverf. De gesso zorgt ervoor dat het doek vooral waterafstotend is. Gesso en waterverf zijn geen vriendjes!
Maar hoe deed Liz dat dan? Want wat ze deed was verbazingwekkend mooi, zacht, transparant.
Kan je een gesso maken dat absorberend is zodat je er met water over heen kan?
Het merk Daniel Smith had de oplossing: watercolor ground, maar ook Liz zelf had een recept voor het maken van waterabsorberende gesso. En Gerstaeker had ook een huismerk gesso waarop staat dat het ook voor aquarelondergrond geschikt is. De experimenteerfase brak aan, maar waar zullen we dat eens op doen?
Mijn eerste gedachte was natuurlijk canvas, de katoenen variant, totdat ik kort daarop op tv een programma zag over de kledingindustrie en dat deze nog steeds niet circulair recyclebaar werkt. Men is hard op weg om delen van de kleding te kunnen recycelen, maar de synthetische seizoenskleding wordt nog altijd slechts 1 jaar (1 seizoen) gedragen en daarna afgedankt en afgevoerd naar de verbrandingsoven of naar arme landen waar ze met onze rotzooi blijven zitten.
“Wacht! Laat me denken…. ik heb nog ergens een stuk synthetische voering liggen in de meest afschuwelijke kleur groen…. daar heb ik eerst eens op geoefend met verschillende soorten gesso.”
Nu een canvas maken. Ik heb spielatjes nodig, of een kant-en-klaar frame van vurenhout. Heeft er iemand een nietpistool voor mij te leen? Ja? Prachtig!”
En daar zat ik dan, op de grond, met een stapel kranten en een dekentje onder het frame een doekje op te spannen van 24×30 cm. Tjak! Tjak! De eerste nietjes zitten. Dat was best eng omdat het zo’n hard geluid maakt en er een kracht op staat dat een bezoekje aan het ziekenhuis zou opleveren als ik de controle over dat ding kwijt zou raken. Oefening baart kunst, ook hierin. Ik zal nog heel veel doekjes moeten oefenen, maar de eerste is een feit.
